Zasłużeni trenerzy wrocławskiego sportu żużlowego
Jan Chudzikowski - zawodnik wrocławskiej "Sparty", licencje żużlową "Ż" uzyskał w 1968 roku. Największym sukcesem indywidualnym był awans do finału Mistrzostw Polski na żużlu w 1975r. Karierę zawodnika zakończył w 1978r. Przez wiele lat był podstawowym zawodnikiem drużyny.
Żużla uczył się od Konstantego Pociejkowicza, który był dla niego wzorem pod każdym względem: tak na torze jak i poza nim. Jan Chudzikowski bardzo dużo zawdzięcza cennym radom swego nauczyciela. Po zakończeniu kariery nie rozstał się ze sportem, od 1978r. do 1980r. był instruktorem i kierownikiem drużyny.
W latach 1978 - 1988 roku był członkiem Głównej Komisji Sportu Żużlowego, gdzie mógł przekazać swoje doświadczenie z wielu lat startów, pracując w podkomisji ds. szkolenia, którą kierował J. Olejniczak. Jest licencjonowanym komisarzem technicznym Międzynarodowej Federacji Motocyklowej. W trudnych latach 1984 - 1986 był kierownikiem i instruktorem wrocławskiego zespołu.
Ryszard Nieścieruk - był w środowisku żużlowym postacią nietuzinkową. Absolwent poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego, świetny pływak tamtejszej "WARTY", związał się ze speedwayem w rodzinnym Gorzowie. Początkowo pracował jako kierownik, a później jako trener Stali. Sięgał po ligowe mistrzostwa z drużyną, w której jeździli Zenon Plech, Edward Jancarz, Jerzy Rembas, Bogusław Nowak i inni gwiazdorzy czarnego toru.
Główna Komisja Sportu Żużlowego doceniła jego zdolności oraz fachowość i powierzyła mu prowadzenie kadry narodowej. Pod jego wodzą reprezentacja wywalczyła m.in. w 1977r. we Wrocławiu srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Świata. Jako szkoleniowiec prowadził też GKM Grudziądz oraz Polonię Bydgoszcz, gdzie także odnotował sukcesy zawodowe.
Apogeum kariery zanotował jednak we Wrocławiu. W Sparcie zaczął pracować w trakcie sezonu 1991 i od razu wprowadził drużynę do I ligi po barażowych bojach z Unią Leszno. W latach 1993-94 ze Spartą zdobywał tytuł Drużynowego Mistrza Polski, co było historycznym osiągnięciem wrocławskiego speedwaya. W 1995 roku walczył o trzecią z rzędu koronę, lecz nagła śmierć
14 lipca 1995 roku, w drodze po silniki do fabryki w Divisowie nie pozwoliła dokończyć dzieła... Żużlowcy Sparty zmobilizowali się i mimo dość trudnej sytuacji w tabeli sięgneli po trzeci tytuł DMP. Tytuł zadedykowali Ryszardowi Nieścierukowi.
"Wielki Mag", jak nazywano Ryszarda w środowisku żużlowym z uwagi na zmysł taktyczny, był postacią kontrowersyjną ale i Wielką... Gruntownie wykształcony, z doktoratem w dorobku naukowym, z szerokimi horyzontami, swoimi koncepcjami odnośnie np. kontraktów zawodników, list transferowych, systemu rozgrywania meczów ligowych wyprzedził w polskim speedwayu epokę...
Trzy tytuły mistrza mamy, wszystkie Tobie zawdzięczamy - taki oto transparent rozwieszają kibice podczas zawodów memoriałowych nieodżałowanego Trenera.
<< Powrót