Pierwsze oficjalne zawody motorowe we Wrocławiu odbyły się 25 lipca 1948r. Na torze odbudowanego ze zniszczeń wojennych Stadionu Olimpijskiego walczyli wówczas zawodnicy spoza Wrocławia, na odpowiednio przystosowanych do jazdy na żużlu maszynach. Ważnym momentem w rozwoju "czarnego sportu" w stolicy Dolnego Śląska był dzień 13 października 1949r, kiedy to we Wrocławiu zjawił się zespół z Rotterdamu celem rozegrania spotkania kontrolnego z naszymi żużlowcami. Trzony obu zespołów stanowili ówcześnie najlepsi zawodnicy Holandii oraz Polski, a mecz zakończył się zwycięstwem naszych nauczycieli w stosunku 82 - 69.

Zainteresowanie towarzyszące zawodom żużlowym przyczyniło się do organizowania we Wrocławiu imprez o charakterze ogólnokrajowym, jak np. Kryterium Asów o Puchar Prezydenta Miasta Wrocławia w dniu 6 listopada 1949r.

Ustalenie dokładnej daty powstania sekcji żużlowej we Wrocławiu jest trudne. W 1950 roku do rozgrywek III ligi żużlowej (Dolnośląska Liga Okręgowa) zgłoszony został Klub Sportowy "Związkowiec", w skład którego wchodzili tacy zawodnicy jak Edward Kupczyński, Mieczysław Połukard czy Adolf Słaboń. Rok debiutu Wrocławian w lidze zbiegł się w czasie razem z reformą polskiego sportu żużlowego. Wchodzące w życie zmiany pchnęły z pewnością "czarny sport" ku nowoczesności, z drugiej zaś strony podcięły skrzydła społecznikom i zapaleńcom. We wrześniu tego roku założona została sekcja motorowa przy Związkowym Klubie Sportowym "Spójnia", która ogłosiła nabór kandydatów do szkółki żużlowej. W nowopowstałym klubie miejsce znaleźli także wszyscy dotychczasowi zawodnicy oraz działacze "Związkowca".

W styczniu 1951 roku zapada decyzja o gruntownej reorganizacji polskiego żużla. Decyzją Wydziału Kultury Fizycznej w miejsce istniejących dotąd klubów powstały Centralne Sekcje Żużlowe Zrzeszeń Sportowych i tylko one miały prawo występować w lidze. Ideą tych przemian była chęć wzmocnienia słabych organizacyjnie i sportowo klubów. Koncentracja sprzętu i zawodników w kilku ośrodkach miała sprzyjać podnoszeniu poziomu, a w konsekwencji lepszym startom na arenie międzynarodowej. W pierwszej wersji, na czternaście istniejących dotąd w Polsce zrzeszeń sportowych, żużel miał być uprawiany tylko w sześciu z nich. Następnie liczbę tę zwiększono do ośmiu, a po kwietniowym posiedzeniu Komisji Sportowej, Polski Związek Motorowy powiększył ligę do dziesięciu zespołów. I właśnie tym ostatnim "rzutem na taśmę" Wrocławianie uzyskali miejsce w lidze, co jednak bardzo zaskoczyło klubowych działaczy, którzy ze sporym opóźnieniem zaczęli kompletować drużynę oraz modernizować wrocławski tor.

Pierwszy, historyczny mecz "Spójni" w lidze odbył się 24 czerwca 1951r. w Warszawie, a miejscowi zawodnicy "Budowlanych" nie okazali się zbyt gościnni i rozgromili Wrocławian 44 - 10. Zespół z Dolnego Śląska reprezentowali wówczas: Mieczysław Kosierb, Franciszek Hudała, Czesław Kapała, Jerzy Sałabun, Stefan Schutzer oraz Henryk Płociński. Ogólnie debiutancki sezon "Spójni" w lidze nie wypadł zbyt okazale. Z wygranym jednym, na dziewięć rozegranych spotkań zespół uplasował się na ostatnim - dziesiątym miejscu. Kolejne lata miały być już o niebo lepsze...

<< Powrót